ทิสาปาโมกข์

ทิสาปาโมกฺข ทิศาปาโมกข์

คำนี้มักแปลทับศัพท์ว่า ทิศาปาโมกข์ แต่ความหมายโดยสัททนัย คือ ตามหลักไวยากรณ์ มีคำแปลว่า

อาจารย์ผู้อันใครๆ ในทิศทั้งหลายรู้จักแล้ว หรือ เป็นประธานของอาจารย์ผู้ดำรงอยู่ในทิศทั้งปวง 

หลักฐานจากคัมภีร์

สพฺพทิสาสุ วิทิโต ปากโฏ, ปธาโน วาติ อตฺโถ, 

ปณฺฑิตภาเวน สพฺพทิสาสุ ปมุขภูโต, ปธาโน วา (ม.ฎี ๑/๑๑๗, ) 

อาจารย์ผู้อันใครๆ ในทิศทั้งหลายรู้จักแล้ว คือ ปรากฏแล้ว หมายถึง เป็นประธาน. 

อีกนัยหนึ่ง เป็นประธานในอาจารย์ผู้ดำรงอยู่ในทิศทั้งปวง เพราะความเป็นบัณฑิต.

ทิสานํ , ทิสาสุ วา ปาโมกฺโข ปธาโนติ ทิสาปาโมกฺโข, เอตฺถ จ ทิสาสทฺเทน ทิสฏฺฐา วุตฺตา. 

อาจารย์ผู้เป็นประธานแห่งอาจารย์ผู้ตั้งอยู่ในทิศทั้งหลาย ชื่อว่า ทิสาปาโมกข์. ทิสา ศัพท์ในที่นี้ มีความหมายเท่ากับ ทิสฏฺฐา อาจารย์ผู้ดำรงอยู่ในทิศทั้งหลาย (ชาตกฎีกา ๑/๓๑ ฉบับพม่า)