๖ เข้าพักอาศัยในบ้านของพราหมณ์อุทิจจ์ อาจารย์ทิสาปาโมกข์

เข้าพักอาศัยในบ้านของพราหมณ์อุทิจจ์ อาจารย์ทิสาปาโมกข์ 

อถสฺส อนฺเตวาสิกา มหาสทฺทํ สุตฺวา ขิปฺปํ อุปธาวิตฺวา ‘‘อาจริย, กิํ เต โหตี’’ติ ปุจฺฉิํสุฯ   โส อาห – ‘‘กนิฏฺฐภคินี เม เอสา, อสุกกาเล นาม มยา วินา ชาตา’’ติฯ อถ มาณวา ‘‘ตว ภคินิํ ทิฏฺฐกาลโต ปฏฺฐาย มา จินฺตยิตฺถ อาจริยา’’ติ อาหํสุฯ โส มาณเว ปฏิจฺฉนฺนโยคฺคํ  อาหราเปตฺวา ตํ ตตฺถ นิสีทาเปตฺวา ‘‘ตาตา, โว คนฺตฺวา พฺราหฺมณิยา มม กนิฏฺฐภคินิภาวํ กเถตฺวา สพฺพกิจฺจานิ กาตุํ วเทถา’’ติ วตฺวา เคหํ เปเสสิฯ เต คนฺตฺวา พฺราหฺมณิยา กเถสุํฯ อถ นํ พฺราหฺมณีปิ อุณฺโหทเกน นฺหาเปตฺวา สยนํ ปญฺญาเปตฺวา นิปชฺชาเปสิฯ อถ พฺราหฺมโณปิ นฺหาตฺวา อาคโต โภชนกาเล ‘‘ภคินิํ เม ปกฺโกสถา’’ติ ปกฺโกสาเปตฺวา ตาย สทฺธิํ เอกโต  ภุญฺชิตฺวา อนฺโตนิเวสเนเยว ตํ ปฏิชคฺคิฯ

อถ ครั้งนั้น อนฺเตวาสิกา อันเตวาสิกท. อสฺส ของพราหมณ์ สุตฺวา ฟังแล้ว มหาสทฺทํ ซึ่งเสียงดัง อุปธาวิตฺวา วิ่งเข้าไปแล้ว ขิปฺปํ ทันที ปุจฺฉิํสุ ถามแล้ว อิติ ว่า อาจริย ข้าแต่อาจารย์ กึ เหตุอะไร โหติ ย่อมมี เต แก่ท่าน ดังนี้. โส พราหมณ์ อาห กล่าวแล้ว อิติ ว่า เอสา หญิงนี้ กนิฏฐภคินี เป็นน้องสาวคนเล็ก เม ของเรา วินา พลัดพราก มยา จากเรา อสุกกาเล นาม ในกาลโน้น ชาตา เกิดแล้ว ดังนี้. อถ ลำดับนั้น มาณวา มานพท. อาหํสุ กล่าวแล้ว อิติ ว่า อาจริย ข้าแต่อาจารย์ ตุมฺเห ท่าน  มา จินฺตยิตฺถ จงอย่าคิด ปฏฺฐาย จำเดิม ตว ภคินึ ทิฏฺฐกาลโต แต่กาลแห่งท่านเห็นแล้วซึ่งน้องสาว ดังนี้. โส พราหมณ์ มาณเว ยังมาณพท. อาหราเปตฺวา ให้นำมาแล้ว ปฏิจฺฉนฺนโยคฺคํ ซึ่งรถประทุน ตํ ยังพระเทวีนั้น นิสีทาเปตฺวา ให้นั่งแล้ว ตตฺถ ในรถนั้น วตฺวา กล่าวแล้ว อิติ ว่า ตาตา พ่อท. โว ท่านท. คนฺตฺวา ไปแล้ว กเถตฺวา บอกแล้ว อิตฺถิยา กนิฏฺฐภคินิภาวํ ซึ่งความที่แห่งหญิงนั้นเป็นน้องสาว มม ของเรา พฺราหฺมณิยา แก่นางพราหมณี  วเทถ จงกล่าว กาตุํ เพื่อกระทำ สพฺพกิจฺจานิ ซึ่งกิจทั้งปวงท. ดังนี้ เปเสสิ ส่งไปแล้ว เคหํ สู่เรือน. เต มาณพท. เหล่านั้น คนฺตฺวา ไปแล้ว กเถสุ– บอกแล้ว พฺราหฺมณิยา แก่นางพราหมณี. อถ ลำดับนั้น พฺราหฺมณีปิ แม้นางพราหมณี นํ ยังพระเทวี นฺหาเปตฺวา ให้สรงสนานแล้ว อุณฺโหทเกน ด้วยน้ำอันอุ่น ปญฺญาเปตฺวา ปูลาดแล้ว สยนํ ซึ่งที่นอน นิปชฺชาเปสิ ให้บรรทมแล้ว. อถ ต่อจากนั้น พฺราหฺมโณปิ แม้พราหมณ์ นฺหาตฺวา อาบแล้ว อาคโต มาแล้ว โภชนกาเล ในกาลเป็นที่บริโภค ปกฺโกสาเปตฺวา ยังบุคคลให้เรียกมาแล้ว (มาเณเว ซึ่งมานพท. วตฺวา กล่าวแล้ว) อิติ ว่า  ตุมฺเห ท่านท. ปกฺโกสถ จงเรียก ภคินิํ ซึ่งน้องสาว เม ของเรา ดังนี้ ภุญฺชิตฺวา บริโภคแล้ว เอกโต โดยความเป็นอันเดียวกัน สทฺธิํ กับ ตาย พระเทวีนั้น ปฏิชคฺคิ เลี้ยงดูแล้ว ตํ ซึ่งพระเทวีนั้น อนฺตนิเวสเน เอว ในภายในแห่งที่เป็นที่อยู่นั่นเทียว.